Θεραπεία του μύκητα των νυχιών: συστηματικά φάρμακα και τοπικές θεραπείες

Η ονυχομυκητίαση είναι μια ευρέως διαδεδομένη (έως και 18% του πληθυσμού) μυκητιακή νόσος των νυχιών. Επηρεάζει άτομα όλων των ηλικιών και έχει σημειωθεί επίσης αύξηση στον αριθμό των προσβεβλημένων ατόμων την τελευταία δεκαετία μεταξύ των εφήβων και των παιδιών. Λόγω της υψηλής επαφής και της συχνής υποτροπής, η θεραπεία του μύκητα των νυχιών στα χέρια και τα πόδια είναι μια πολύπλοκη και μακρά διαδικασία.

Πότε συμβαίνει η μόλυνση;

• Σε οικογένειες με γενική χρήση παπουτσιών, ειδών οικιακής χρήσης (χαλιά στο μπάνιο) και προϊόντων περιποίησης σώματος (πετσέτες, σετ μανικιούρ).
• Όταν επισκέπτεστε πισίνες, ντους σε γυμναστήρια και επιχειρήσεις, σάουνες και λουτρά.

Αιτιώδεις παράγοντες της νόσου

Η αποτελεσματική θεραπεία του μύκητα των νυχιών είναι δυνατή μόνο με τη σωστή εργαστηριακή διάγνωση του παθογόνου. Σε σχεδόν 90% των περιπτώσεων, η ονυχομυκητίαση προκαλείται από διάφορους τύπους δερματοφυτών. Ένα συγκεκριμένο είδος επηρεάζει τα αντίστοιχα μέρη του σώματος που είναι χαρακτηριστικά του:

• τα νύχια των ποδιών και των χεριών, καθώς και οποιοδήποτε μέρος του δέρματος.
• καρφιά στα πόδια και το δέρμα των διαχωριστικών χώρων III-IV, η αψίδα του ποδιού, το άνω τρίτο της σόλας, οι πλευρικές επιφάνειες των ποδιών.

Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, η ασθένεια προκαλείται από άλλους τύπους μυκήτων - trichophytos, epidermophytos, πολύ λιγότερο συχνά - σαν ζύμη. Πολύ σπάνια, η ονυχομυκητίαση μπορεί να προκληθεί από καλούπια που επηρεάζουν τα νύχια στην περιοχή των πρώτων δακτύλων, κυρίως σε άτομα άνω των 50 ετών.

Παράγοντες που συνεισφέρουν

Ευνοϊκές συνθήκες για την εισαγωγή και ανάπτυξη λοίμωξης:

1. Ζημιά στην πλάκα των νυχιών και στο δέρμα γύρω από αυτό. Αυτό συμβαίνει συχνά ως αποτέλεσμα της χρήσης σφιχτών παπουτσιών, καλλυντικών διαδικασιών.
2. Κατάγματα των δακτύλων και των οστών του ποδιού ή του χεριού.
3. Οίδημα των ποδιών με καρδιακές παθήσεις, εξάλειψη της αθηροσκλήρωσης των κάτω άκρων, κιρσών, νόσος του Raynaud (σπασμοί των αρτηριών των άνω άκρων).
4. Ενδοκρινικές ασθένειες (ειδικά σακχαρώδης διαβήτης).
5. Εγκυμοσύνη (λόγω ορμονικών αλλαγών και μειωμένης ανοσίας).
6. Μειωμένη γενική ανοσία.
7. Συγγενείς ανωμαλίες στο σχηματισμό της κεράτινης στιβάδας του δέρματος.
8. Σοβαρές και μακροχρόνιες χρόνιες ασθένειες που μειώνουν την άμυνα του οργανισμού.
9. Μακροχρόνια θεραπεία με κορτικοστεροειδή φάρμακα και αντιβιοτικά, συστηματικές και άλλες ανοσολογικές ασθένειες.

Η πιθανότητα μετάδοσης μόλυνσης στο ίδιο το σώμα από αίμα και λέμφη έχει ήδη αποδειχθεί.

Διαγνωστικά της ονυχομυκητίασης

Η διάγνωση μιας μυκητιασικής λοίμωξης βασίζεται σε τοπικές και γενικές κλινικές εκδηλώσεις και εργαστηριακή έρευνα.

Κλινικές ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Τα συμπτώματα είναι πολύ διαφορετικά και εξαρτώνται από τον τύπο και τον τύπο του παθογόνου. Ξεχωριστά, μπορεί να επηρεαστούν τα νύχια των ποδιών (80%) και τα χέρια. Λιγότερο συχνή είναι η ταυτόχρονη ήττα των νυχιών των κάτω και των άνω άκρων.

Ανάλογα με τη φύση της αλλαγής στην πλάκα των νυχιών, διακρίνονται 4 μορφές βλάβης:

1. Νευροτροφικό- χαρακτηρίζεται από κιτρινωπό χρωματισμό στο άκρο της πλάκας νυχιών. Γίνεται θαμπή και πυκνωμένη λόγω της επιδερμικής στιβάδας κερατοειδούς (υπογλώσσια υπερκεράτωση). Το σχήμα των προσβεβλημένων νυχιών δεν αλλάζει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
2. Υπερτροφικός, στο οποίο το καρφί γίνεται κιτρινωπό και πυκνώνει, οι άκρες χαλαρώνουν. Η εγκάρσια ραβδώσεις εμφανίζεται σταδιακά. Η πλάκα των νυχιών γίνεται βρώμικη γκρι και θαμπή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, (συνήθως στα πρώτα δάχτυλα των ποδιών) πυκνώνει, γίνεται μακρύ και καμπύλο σαν νύχι ή ράμφος πουλιού (ονυχογρίφωση).
3. Ατροφικό- τα νύχια είναι θαμπά, γκριζωπά ή κίτρινα. Αλλάζουν το σχήμα τους, καταρρέουν στο άκρο, εκθέτοντας εν μέρει το κρεβάτι. Το τελευταίο καλύπτεται με χαλαρά στρώματα της κεράτινης στιβάδας.
4. Ονυόλυση- απόσπαση της πλάκας νυχιών από το κρεβάτι. Με αυτήν τη μορφή μυκητιασικής λοίμωξης, το κανονικό χρώμα παραμένει μόνο στην περιοχή της ρίζας. Το υπόλοιπο καρφί γίνεται λεπτότερο, χωρίζεται από το κρεβάτι, χάνει τη λάμψη του και γίνεται κιτρινωπό ή γκριζωπό.

Συχνά παρατηρούνται συνδυασμένες μορφές. Οι αναφερόμενες κλινικές εκδηλώσεις δεν είναι ειδικές για συγκεκριμένους τύπους μυκητιακών βλαβών. Μπορούν επίσης να είναι σε ασθένειες που δεν σχετίζονται με μύκητες.

Μερικές κοινές εκδηλώσεις είναι επίσης πιθανές: αλλεργικό εξάνθημα στο σώμα, αυξημένη κόπωση και μειωμένη όρεξη. Εξηγούνται από την ικανότητα ορισμένων τύπων δερματοφύτων να προκαλούν αλλεργική αναδιάρθρωση του σώματος και μύκητες μούχλας - να απελευθερώνουν τοξίνες, οδηγώντας σε χρόνια δηλητηρίαση ολόκληρου του σώματος.

Εργαστηριακή διάγνωση

Αποτελείται από τη συλλογή υλικού (σωματίδια στρώσεων της επιδερμίδας, κομμάτια καρφιών). Το ληφθέν υλικό χύνεται με ένα καυστικό διάλυμα αλκαλίων, αφήνεται για 24 ώρες σε θερμοκρασία περίπου 20 βαθμών, μετά την οποία εξετάζεται με μικροσκόπιο. Αυτή η τεχνική επιτρέπει τη διαφορική διάγνωση μεταξύ μυκητιακών και μη μυκητιακών βλαβών. Παρουσία μύκητα, νημάτων διαφόρων πάχους και σχημάτων, ομάδες σπορίων είναι ορατές κάτω από ένα μικροσκόπιο.

Μετά από αυτό, το υλικό σπέρνεται σε ένα ειδικό θρεπτικό μέσο για την ανάπτυξη του παθογόνου, ακολουθούμενο από την ταυτοποίηση του τύπου του και τον προσδιορισμό της ευαισθησίας στα αντιμυκητιασικά φάρμακα.

Χαρακτηριστικά θεραπείας

Κατά την επιλογή των μεθόδων θεραπείας, λαμβάνονται υπόψη η μορφή, ο τύπος και η έκταση της βλάβης, η ταχύτητα της ανάπτυξης των νυχιών, η γενική κατάσταση του σώματος και οι παρενέργειες των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται, ειδικά παρουσία ταυτόχρονων ασθενειών. Με βάση αυτές τις αρχές, η θεραπεία του μύκητα των νυχιών, καθώς και στα χέρια, συνίσταται σε τοπικό ή σύνθετο αποτέλεσμα.

Αρχές τοπικών επιπτώσεων

Είναι δυνατό εάν:

• η μόλυνση δεν έχει επηρεάσει όλα τα νύχια.
• η ήττα καθεμιάς από τις μολυσμένες πλάκες νυχιών είναι μικρότερη από το ήμισυ της περιοχής της.
• η διαδικασία βρίσκεται μόνο στο άκρο και στα πλαϊνά τμήματα της πλάκας χωρίς να εμπλέκεται η ρίζα.
• υπάρχουν αντενδείξεις για τη χρήση συστημικών φαρμάκων.

Τοπική θεραπεία με φάρμακα

Συνίσταται στη χρήση κρέμας, διαλύματος ή βερνικιού νυχιών που περιέχουν ουσίες που μαλακώνουν την πλάκα των νυχιών. Περιλαμβάνουν επίσης φάρμακα για τη θεραπεία του μύκητα των νυχιών (χέρι), τα οποία καταστέλλουν την ανάπτυξη και την ανάπτυξη λοίμωξης:

Η πιο αποτελεσματική είναι η κρέμα ουρίας. Χρησιμοποιείται για την ανώδυνη αφαίρεση της πλάκας από στρώμα προς στρώμα. Η κρέμα διανομής ουρίας εφαρμόζεται στο νύχι και αφήνεται κάτω από ένα αδιάβροχο έμπλαστρο. Μια μέρα αργότερα, κάντε ένα μπάνιο, αφού προηγουμένως διαλύσατε σαπούνι και σόδα σε ζεστό νερό, μετά την οποία οι μαλακωμένες περιοχές αφαιρούνται (εάν είναι δυνατόν) με ένα ειδικό αρχείο και η κρέμα εφαρμόζεται ξανά. Οι διαδικασίες πραγματοποιούνται έως ότου αφαιρεθεί εντελώς το νύχι, το οποίο διαρκεί 4 έως 28 ημέρες. Το πλεονέκτημα του φαρμάκου έγκειται στην επίδραση του ίδιου του παθογόνου στα αρχικά στάδια της θεραπείας.

Ως τοπική θεραπεία, χρησιμοποιούνται ευρέως ειδικές λύσεις (διάρκεια θεραπείας έως 6 μήνες) και οροί.

Τα βερνίκια νυχιών έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα, αλλά λιγότερο αποτελεσματικά. Χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με 1% κρέμες με τα αντίστοιχα ονόματα.

Μπορείτε να προ-εφαρμόσετε οποιαδήποτε παρασκευάσματα για να μαλακώσετε την πλάκα και να την αφαιρέσετε ανά στρώση, όπως στην πρώτη περίπτωση, και στη συνέχεια 2 φορές την ημέρα να εφαρμόσετε αντιμυκητιασικά φάρμακα ευρέος φάσματος με τη μορφή κρεμών ή διαλυμάτων. Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητο να τα τρίψετε στο περιβάλλον δέρμα.

Πεντικιούρ ιατρικού υλικού

Ένα ιατρικό πεντικιούρ χρησιμοποιείται ως πρόσθετη διαδικασία (αλλά όχι θεραπεία! ) Αυτό μειώνει το χρόνο θεραπείας. Η ουσία του είναι να χρησιμοποιήσετε έναν δρομολογητή με ένα εξάρτημα σε μορφή κοπής μετάλλων ή διαμαντιών. Αυτή η συσκευή διευκολύνει πολύ την ανώδυνη αφαίρεση ενός προηγουμένως μαλακού νυχιού στο κρεβάτι της. Συνιστάται η χρήση της μεθόδου υλικού όταν περισσότερο από το 60% της επιφάνειας της πλάκας νυχιών έχει υποστεί βλάβη, αλλά δεν αντικαθιστά την περαιτέρω φαρμακευτική αγωγή με αντιμυκητιακούς παράγοντες.

Χειρουργική επέμβαση

Σε περιπτώσεις σοβαρών μορφών ονυχομυκητίασης με σοβαρή παραμόρφωση του νυχιού, μερικές φορές αφαιρείται χειρουργικά υπό γενική αναισθησία ή αναισθησία αγωγής με περαιτέρω χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων. Το κύριο μειονέκτημα της μεθόδου είναι η βλάβη στην κλίνη των νυχιών, ως αποτέλεσμα της οποίας η νέα αναπτυγμένη πλάκα υστερεί από αυτήν και έχει ακανόνιστο σχήμα.

Θεραπεία με λέιζερ

Αυτή η μέθοδος συνίσταται στη θέρμανση του νυχιού με ακτινοβολία λέιζερ σε εύρος παλμών σε θερμοκρασία 45-47 μοίρες, στην οποία πεθαίνουν τα δερματοφύτα. Η διαδικασία είναι πιο αποτελεσματική στα αρχικά στάδια της βλάβης των νυχιών χωρίς παραμόρφωση. Ανάλογα με τη σοβαρότητα, είναι απαραίτητο να πραγματοποιούνται από 1 έως 8 συνεδρίες με διάστημα 7 έως 60 ημερών. Σε σοβαρές βλάβες, πρέπει να πραγματοποιείται τοπική και συστηματική θεραπεία.

Συστηματική φαρμακευτική θεραπεία

Ενδείκνυται για πολλαπλές βλάβες των νυχιών, εμπλοκή της ρίζας στη διαδικασία και απουσία του αποτελέσματος της τοπικής έκθεσης.

Τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα για τη θεραπεία του μύκητα των νυχιών είναι τα δισκία. που περιέχουν ουσίες όπως τερβιναφίνη, φλουκοναζόλη και άλλες. Τα συνταγογραφούνται σε μαθήματα για 3-4 μήνες και παραμένουν στο σώμα μετά το τέλος της θεραπείας για έως και 9 μήνες. Τα δύο τελευταία φάρμακα, λόγω της τοξικής επίδρασης στο ήπαρ, χρησιμοποιούνται πολύ λιγότερο συχνά.

Η συστηματική θεραπεία αντενδείκνυται σε ασθένειες των νεφρών και του ήπατος. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας, είναι δυνατή μόνο τοπική θεραπεία 1-2 νυχιών, αλλά είναι καλύτερα να αποφύγετε αυτό.